Ο ΣΚΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΟΙΞΗ
Όταν έσυραν τον σκύλο ήταν νύχτα
τριαντάφυλλα ξεκινούσαν το μεγάλο ταξίδι τους
κι ένα παιδί χάραζε ψαράκια στην άμμο.
Εμείς περνούσαμε καταβάλλοντας
το δίδραχμο του φόρου
στην αδιαφορία των δέντρων
μέσα από την υποψία της πιθανής ανθοφορίας
που κρύβεται επίμονα σε οποιοδήποτε τραγούδι αμυγδαλιάς.
Ο σκύλος είχε στραγγαλιστεί από τη δική μας νύχτα
το ήξερε η πόλη και πήγαινε να ακουμπήσει στην πληγή
μικρές αποτυχίες, μεγάλα λάθη και προπαντός την σοβαρότητα
αυτή που κρύβει την αποτυχία της κάθε μέρας.
Τον σκύλο τον έσυραν πάνω στο γεφύρι
τους καταδίωκε η σκιά του εθνοφρουρού
γιατί τα σύνορα είναι ακόμη φυλαγμένα.
Τους καταδίωκε η μνήμη που ακολουθεί τον άνθρωπο
μέχρι το θάνατο , μέχρι το σπίτι
εκεί που δεν ηχεί ο ήχος των βημάτων.
Το αίμα του έβαψε τα παρτέρια αυτής της πόλης,
έβαψε τα νεογέννητα που κυοφορούσαν λέξεις
και τους γέρους που πέθαιναν
εθελοντικά στα γηροκομεία.
Ο σκύλος σύρθηκε όλη την νύχτα
τον άκουγαν τα φορτηγά
και οι καρότσες οι ανοιχτές των πλοίων
Που βρέθηκε τόσος θρήνος πριν έρθει ακόμα η άνοιξη;
Εμείς ξέραμε τους δρόμους του σκύλου
φορέσαμε όσο φεγγάρι άντεχε ο καθένας
και πήγαμε στα βράχια.
Η μάνα του σκύλου περίμενε κλαίγοντας
μας αγκάλιασε σαν να ήμασταν παιδιά της
μείναμε όλο το βράδυ.
Το πρωί η άνοιξη είχε έρθει.
Νίκος Βαραλής
Νίκος Βαραλής
Ο Νίκος Βαραλής γεννήθηκε και ζει στο Βόλο. Έργα του του: “Φύλακας και οι τρεις δοκιμές”, (Ενδυμίων 1990), “Τρις επί τύμβου”, (Καστανίωτης 1995), “Μάξιμος ή ουδέποτε εσπίπτει”, (2013).