Άθαφτοι έρωτες
Στο μνήμα της καρδιάς αναπαύονται οι άθαφτοι έρωτες.
Με θλιμμένα μάτια και στεγνά χαμόγελα.
Δίχως μνήμη με μόνη συντροφιά τη μοναξιά της σιωπής.
Όταν νυχτώνει ντύνονται φεγγαραχτίδες και ζωντανεύουν
στου πόνου το περιβόλι.
Αποσύρονται στο πρώτο φως της αυγής απουσίες άθαφτες.
Σοφία Κοντογεώργου
Είμαι η Σ….Κ….
Η ποίηση υπήρξε το καταφύγιό μου . Ώσπου ξεμάκρυνα και χάθηκα .
Για χρόνια περιπλανήθηκα στους δρόμους .
Με βρήκε με περιμάζεψε και μου πρόσφερε στέγη . Ξαναβρήκα το καταφύγιό μου .