Έρημη
Μια χρονιά τόσο έρημη
Ελεύθερα τα πουλιά πετούσαν
σε αγνώστους ουρανούς
σε αγνώστους ουρανούς
Τα ζώα ανακατάληψαν δρόμους
ασφαλτοστρωμένους
ασφαλτοστρωμένους
Ο ουρανός βρήκε το γαλάζιο του ξανά
Η ατμόσφαιρα είναι ότι θα επιθυμούσε
ο άνθρωπος
ο άνθρωπος
Εκείνος, που έπαυσε να εξυπηρετεί
την μεγάλη επιτυχία της καταστροφής
την μεγάλη επιτυχία της καταστροφής
Η κιβωτός του πολιτισμού άδειασε
Τα παιδιά μάθανε να γελάνε με τα μάτια
Η τρίτη ηλικία ναρκώθηκε κρυμμένη
πίσω από τζάμια απομόνωσης
πίσω από τζάμια απομόνωσης
Η παραγωγικότητα συνδέεται
άμεσα με την απραξία
άμεσα με την απραξία
Η ανθρωπότητα ηττήθηκε
έναντι των ονείρων της.
έναντι των ονείρων της.
Ο θάνατος απόστολος των ακριβών αριθμών
Ο πλανήτης έσβησε σταματώντας
την κινητικότητα μας.
την κινητικότητα μας.
Ο άνθρωπος θέλει να γυρίσει πίσω
στη σκοτεινή σπηλιά των αιώνων
της άκριτης ζωφόρου πηγής της ζωής του
στη σκοτεινή σπηλιά των αιώνων
της άκριτης ζωφόρου πηγής της ζωής του
Ερήμωσαν οι ναοί και η πίστη τιμωρείται με αποκεφαλισμό.
Επαναφορά των ονείρων σε επόμενες ένοχες μέρες…
Μαριαλένα Δισακιά
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.