Αχ! αγάπη, αγάπη μου,
πως γυρνάς ασυντρόφευτη
στο μεσοστράτι της ερημιάς.
Στη χίμαιρα των εφήμερων
θυσιάζουν άσκοπα την περηφάνια σου.
Και στο Καπιτώλιο της αδιαφορίας
ξοδεύουν ασυλλόγιστα το όνομα σου.
Αχ! Αγάπη, αγάπη μου,
ανέγγιχτη και άσπιλη
στη λαίλαπα των καιρών.
Που χάθηκε η αηδονολαλιά σου;
κι αυτή που τραγουδάει στη θέση σου,
δεν είσαι εσύ,
Είναι μια άλλη που σου μοιάζει,
Που εύκολα βρωμίζεται στη λάσπη,
Εύκολα ξεπουλάει συναισθήματα,
Εύκολα ξεπερνάει αισθήματα,
Εύκολα ξεχνάει αγγίγματα.
Αχ! Αγάπη αγάπη μου,
δεν είσαι εσύ.
Εσύ μυρίζεις σαν της αυγής
το τριαντάφυλλο,
Αγαλλιάζεις σαν λιβάνι προσευχής
σε ταπεινό ξωκκλήσι.
Τρεμουλιάζεις σαν κύμα
που γλυκό φιλιέται με την άμμο.
Μεθάς σαν το νυχτολούλουδο
τα μεσάνυχτα.
Κι ανατριχιάζεις όταν το χέρι μου
αγγίζει το δικό σου.
Αχ! Αγάπη, Αγάπη μου…
Ελένη Ταϊφυριανού
Είμαι η Ελένη Ταϊφυριανού…
Δεν ακολουθούν τίτλοι, πτυχία και περγαμηνές…
Μόνο μια ατίθαση φαντασία που δεν κατάφερα ποτέ να της βάλω χαλινάρι…και έτσι της επέτρεψα να φαντάζεται πως είναι ποιήτρια….