Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Αναλαμπές – Κορνηλία Καδόγλου



Αναλαμπές


Θα ‘θελα να ανταμώσω
ξανά το χαμόγελο σου σε όλη του
την έξαρση και ας γινόταν

δροσοσταλίδα να το πιώ.
Μέθη που με κατακλύζει.
Και όμως πολλές φορές
λέω ότι υπάρχεις παντού,
στο ρόδισμα του ήλιου που
ομορφαίνει

τις φυλλωσιές των δέντρων,
στο φεγγάρι που
στολίζεται πάνω στην θάλασσα,
στο
τρομαγμένο πέταγμα των γλάρων
πλάι στα γυάλινα πανιά των καϊκιών.

Έτσι δεν σε αναπολώ καθόλου γιατί μπορώ
να κουβαλώ παντού το άγγιγμα σου.


Κορνηλία Καδόγλου

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής