Ο Γιώργος Σαραντάρης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1908. Πατέρας του ο Δημήτρης Σαραντάρης και μητέρα του η Μαλθίντα το γένος Σωτηρίου. Καταγωγή του ήταν από την Κυνουρία, το Λεωνίδιο. Το 1912 η οικογένεια έφυγε για την Ιταλία. Εκεί σπούδασε νομική σε πανεπιστήμια της Ματσεράτα και της Μπολόνια. Από νεαρή ηλικία όμως αγαπούσε την λογοτεχνία ενώ μελετούσε και φιλοσοφία.
Για το Σαραντάρη: «Και η ανάπτυξη ενός στίχου …είναι μια ολόκληρη θέση που πρέπει να χρησιμοποιήσουν οι ποιητές για την ποιητική μεταμόρφωση που επιδιώκουν».
Πολλές φορές είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε τον ποιητή από τον φιλόσοφο, και η αλήθεια είναι ότι ο τρόπος που φιλοσοφούσε ήταν πολύ προχωρημένος για την εποχή του. Αφαιρετικός είναι στην ποίησή και γλαφυρός στην φιλοσοφία του. Αγαπάει την θάλασσα και εκεί επιλέγει να γράφει. . Η θάλασσά του είναι αυτή που σμίγει με τη στεριά και γίνεται το σημείο όπου τα όνειρά του παίρνουν μορφή, ίσως και ο μόνος τρόπος να ενώσει την αγαπημένη του Ελλάδα με την Ιταλία, όπου η μητέρα του μόνη τον περίμενε ακόμα και μετά το θάνατό του. . Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Γιώργος Σαραντάρης εμφορούμενος από συναισθήματα φιλοπατρίας συμμετείχε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο στην πρώτη γραμμή του Αλβανικού μετώπου, όπου αρρώστησε από τύφο. Πέθανε ύστερα από την επιστροφή του στην Αθήνα το 1941.
ΟΡΕΞΗ ΓΙΑ ΜΑΤΙΑ…
Όρεξη για μάτια έχουν οι κρίνοι
Ωραίες αρχοντοπούλες
Είχαν στη θάλασσα κυνήγι
Ποιος θα θερίσει τη θάλασσα
Θα βγάλει άσπρο χορτάρι
Τα νιάτα μας να θρέψει
Όχι με αφρό
Αλλά με στάρι αρμυρό;
Καλότυχη η θάλασσα μάς γνέφει
Τ’ απάνω της πουλιά σαν να την οδηγούν
Σαν να τη φέρνουν στην αγκαλιά τους
Ο αιθέρας είναι δρόμος ίσιος
Μέσα του ο καθένας περπατεί
Σαν μέσα στον ίσκιο του
Ή μέσα στον ύπνο του
Όποιος φέρνει τη θάλασσα στην αγκαλιά του
Είναι σαν να μην υποφέρει από βάρος
Είναι σαν να μη ντρέπεται που πηγαίνει με τον αγέρα
Είναι σαν να κρατάει ολάκερη τη γη μέσα στο βλέμμα
Να τραγουδάει μέσα στη νύχτα
Και να του γίνεται η νύχτα μητέρα
Να τραγουδάει μέσα στον ήλιο
Και να αγαπάει μια γυναίκα
Που τη νομίζει βρέφος
Να τραγουδάει μέσα στον άνεμο
Κ’ έτσι να χάνει και να κερδίζει τη φωνή του
18.12.1938
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.