Μια…
Δύο…
Διαδρομές διακοπτόμενες
Σκόρπιες σκέψεις
Ακουμπισμένες σε βρώμικα καθίσματα
Ταξιδεύουν πάνω κάτω την Αχαρνών
Προσπερνώντας διαβάσεις σπερνόμενων μορφών από παλιές φωτογραφίες
Τρείς…
Τέσσερις..
Μήνες νεκροί
Ζέστη και μπόχα κουφαριών στολισμένων με γιρλάντες του χαμού
Στάσεις του δρόμου και κάποιο ακορντεόν να σφαδάζει λατρεία
Πέντε…
Έξι…
Χρόνια περιήγησής στην πόλη της νύχτας
Μέχρι τότε θα έρθει μαζί της περιπλανώμενο ελάφι που βοσκά την ασφάλεια
Επτά….
Οκτώ..
Αυτό το ποτάμι ποια θάλασσα πνίγει;
Δισακιά Μαριαλένα
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.