Επί ίσοις όροις
Ραγδαίως εισέρχομαι στον έρωτα
-εξωμήτρια εκδίκηση απρογραμμάτιστου εμβρύου.
Της μέσα θαλάσσης βαθυκόκκινο, ατάιστο πιράνχας.
Αχόρταγα τα άβουλα.
Διπλές ζωές μηδενισμένες.
Οι “πιασμένοι” κατά τύχη, οι πιο σίγουροι στο βήμα.
Δε βαρέθηκες να μπουσουλούν εντός σου κουκουλωμένοι φόβοι;
Σηκώθηκαν οι δρόμοι να βαδίσουν για λογαριασμό σου
-άγρια που καλπάζουν οι δειλοί!
Τρέξε, ξεσκέπαστος.
Τρέξε, να προλάβεις
τ’ αδιόριστα στην επετηρίδα χρόνια
-λιτοδίαιτα όνειρα παχύσαρκα.
Για τα Μεγάλα Συναισθήματα
μπες στο Ειδικό Μισθολόγιο
-έτσι λένε περισπούδαστα
της ακίνητης ενηλικίωσης την πατερίτσα.
Τ’ απόγευμα στο πάρκο,
γονείς συνοδεύουν τη μέση ηλικία των παιδιών τους.
Γηροκομείται άριστα το μέλλον
-κανείς δε νοιάζεται για την αναδουλειά στην ιδιωτική πρωτοβουλία.
Όσοι σου μιλούν για μνήμη
σε προορίζουν για την άτακτη φυγή του παρελθόντος.
Χρεοκόπησαν οι αναμνήσεις.
Κι έπειτα…
Αυτή η σπουδή να μας κλείσουν αμέσως τα μάτια με τη μισή αναπνοή στο στόμα,
δε σε βάζει σε υποψίες;
Μετανιώνει ο θάνατος;
Ζήσε, επί ίσοις όροις, τ’ όνειρο.
Ζήσε, με το βαθύ σου θέλω
και φώναξε στο τέλος:
Ψυχή εξετελέσθη!
Ηλίας Δ. Στόφυλας
23-12-2020.
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.