Η κόκκινη ζακέτα
Τα πρωινά της έκανε συντροφιά στον καφέ της.
Τις νύχτες άγριος δεσμώτης των σωθικών .
Θερμοκρασία πλάνης.
Ένας δήμιος εντός της
να φυλλομετρά τις εκστάσεις της.
Σαρδόνιο χαμόγελο.
Η αποκόλληση επώδυνο μαρτύριο έρποντας οι σάρκες σαν ανόρεχτα φίδια
κουλουριασμένα.
Ιώδιο μύριζαν οι ώρες.
Το κόκκινο που της χαρίστηκε μα δεν αναζητήθηκε.
Ανυπαρξία προμελετημένη.
Το ύφασμα που στοίχειωνε την μοίρα της.
Και ένας Μορφέας πιστός στο καθήκον να της σβήνει τα βράδια τα αστέρια.
Μα δεν την ένοιαζε γιατί φλέγονταν οι νύχτες.
Όλα στο κόκκινο πύρινα ζωώδη ανυπόφορα.
Τα μάτια της έσταζαν μετεωρίτες.
Κορνηλία Καδόγλου
Ονομάζομαι Κορνηλία Καδόγλου. Ζω και εργάζομαι ως Βιολόγος στο Γενικό Νομαρχιακό
Νοσοκομείο Καλαμάτας. Η αγάπη μου για την επιστήμη με οδήγησε στην Βιολογία.
Είμαι υποψήφια διδάκτορας στο Τμήμα Ανώτατης Νοσηλευτικής στο Πανεπιστήμιο
Πελοποννήσου στην Τρίπολη. Ένα παράξενο ταίριασμα που με βοηθάει να ονειρεύομαι!!
Το 2011 εκδόθηκε η πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο: «Οι πινελιές της νιότης» ενώ τον
Αύγουστο του 2023 ακολούθησε και η δεύτερη ποιητική μου συλλογή με τίτλο «Μόριμος, ο
πένθιμος επισκέπτης του θέρους. Μητέρα ενός μικρού αγοριού ισορροπώ στην κόψη του
χρόνου παρέα με τις σκέψεις μου.
Το μότο μου είναι:
Η ζωή και τα όνειρα πρέπει να χτίζονται στο iδιο ύψος.. για να μπορούν να κοιτάζονται κατάματα.