Η ρουτίνα του εφησυχασμού
Γύρω σου ο κόσμος δεν ομορφαίνει
αφού μέσα σου βρίσκεται
μια καλά κλειδωμένη
μυστική ειρκτή
που ποντίκια
συνεργάζονται
το υπερφίαλο
σχέδιο του αντικομφορμισμού.
Το στόμα σου
παράθυρα τσακισμένα
στους αέρηδες
του θλιβερού
και αδιέξοδου
βερμπαλισμού σου
οι συνομιλητές
σου σκύβουν
το κεφάλι
γιατί κωφεύουν
κάθε που το Εγώ
σου πλανάται
σε υπερηφάνειας
αστρικούς πλανήτες…
Στις πόλεις που φιλοξενείς
την μοναξιά σου αναπνέεις
λάθος αέρα και εισπνέεις
καυσαέρια από της ψυχής
σου τα ειρωνικά τροχοφόρα…
Τρακάρεις σε πινακίδες
γκρίζων πολυκατοικιών
έτοιμων να εκτοξεύσουν
την ρουκέτα του πόσο
αφιλόξενες είναι.
Βλέπεις σε ένα πεζούλι
να αλληλοδαγκώνονται
δυο σκυλιά
και συνειρμικά
σκέφτεσαι
τις δικές σου
διαφορές με ποιά
ταχτική θα διαπραγματευτείς;…
Αισθάνεσαι ένα απλό νούμερο
στο πλήθος που η ρουτίνα
της καθημερινότητας σαν
γερανός συνθλίβει την
υπαρξιακή σου υπόσταση.
Κυκλοφορώντας σε πολυσύχναστους
δρόμους..
στα καφενεία…
στις πλατείες…
σε αναγνωρίζουν
αφού κρατάς ερωτευμένος
χεράκι χεράκι την ξανθιά μοναξιά σου…
Απαντάς σε όσους σε ρωτούν οτι
περνάς καλά
μα τα σωθικά
σου έτοιμα ωσάν
ηφαίστειο να εκραγούν
από τους αγώνες που δίνεις
στο ρίνγκ που λέγεται βιοτή…
Κοιμάσαι και ξυπνάς ,με τον
ίδιο εφιάλτη
η δαμόκλειος σπάθη
κρέμεται στο φωτιστικό
του γραφείου σου
και αφού τυραννήσεις
τις λέξεις
αποκληρώσεις
το ποίημα που
μόλις σκάρωσες
το φωτιστικό
σαν μηχανή
από μηχανής
Θεού γερανός
θεατρικού εναγκαλισμού
ανοίγει τις κοφτερές
λεπίδες έτοιμες
να αποκεφαλίσουν
τα κεφαλαία
διστακτικά γράμματα
που στριμώχνονται
μες τις σελίδες
και αφήνουν να
κυλήσει όντας
δίχως κεφάλι
ποτάμι αίματος
μελανιού..πάνω
στο τετράδιο του ποιήματος…
Βγάζεις θρηνητική κραυγή
ποιός θα σε ακούσει,
μπροστά σου συντελέστηκε
ειδεχθές λογοτεχνικό
έγκλημα χωρίς σύ να φταίς
αλλού είν’ οι πληγές…
Δεν μεταβάλλονται
εύκολα τα πνιγηρά σου
αδιέξοδα επιβεβαίωσης
της μάταιης ανανέωσής σου
ίσως οι λέξεις δυστυχώς
ούτε αντέδρασαν ,ούτε
επαναστάτησαν στο κλουβί
χαρτί που τις φυλάκισες
Μόνο μουντζούρωσαν
ακόμη περισσότερο
τις ανέφικτες…πεποιθήσεις σου!.
Πέτρος Βελούδας
Ο Πέτρος Κυριάκου Βελούδας γεννήθηκε στο Αγρίνιο Αιτωλοακαρνανίας το 1977.Σπούδασε στην σχολή ανθρωπιστικών επιστημών του ανοικτού πανεπιστημίου Πατρών ,σπουδές στον Ελληνικό πολιτισμό.Σήμερα είναι παιδαγωγός προσχολικής αγωγής και εργάζεται σαν ιδιωτικός υπάλληλος. Ποιηματα του περιλαμβάνονται στην μεγάλη εγκυκλοπαίδεια σύγχρονων λογοτεχνών ΧΑΡΗ ΠΑΤΣΗ καθώς επίσης και στην ηλεκτρονικη εγκυκλοπαιδεια Νεοελλήνων ποιητών, εκδόσεις κεφαλος. Έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΒΥΚΟΣ 2001 για την οποια έλαβε θετική κριτική απο τον διάσημο Έλληνα συγγραφέα με επιστολή-γράμμα του από το Παρίσι τον κυριο ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟ. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί στον τοπικό τύπο στις εφημερίδες ΜΑΧΗΤΗΣ,ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ,ΠΑΛΜΟΣ, καθως και σε ηλεκτρονικα ποιητικα sites (apostaktirio.gr ΑΙΟΛΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, ennepe-musa κ.α) Στίχοι του έχουν μελοποιηθεί από Έλληνες συνθέτες και βρίσκονται αναρτημένα στο youtube.Ειναι EYΡΩΠΑΙΟΣ ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΠΟΙΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΡΟΥΜΑΝΙΑ, AKAΔΗΜΑΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑ AMCL, ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ WORLD UNION OF POETS WORLD UNION WRITERS,ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΠΟΙΗΤΩΝ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ-ΔΕΕΛ. Τέλος ποιήματα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες (ενδεικτικά αναφέρουμε ΤΥΝΗΣΙΑ,ΙΝΔΙΑ,ΙΣΠΑΝΙΑ,ΑΛΒΑΝΙΑ,ΡΟΥΜΑΝΙΑ, ΠΕΡΟΥ,ΚΟΛΟΜΒΙΑ,ΑΜΕΡΙΚΗ, ΚΙΝΑ, ΙΑΠΩΝΙΑ Διετέλεσε την περίοδο 2014 εως το 2019 αναπληρωτής πρόεδρος δημοτικής κοινότητας Αγρινίου με ενεργή συμμετοχή στην τοπική αυτοδιοίκηση.)
Μοίρασου το άρθρο με τους φίλους σου!
Μου αρέσει αυτό:
Like Φόρτωση...
Σχετικά