Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Κίτρινη υφή – Μπαλή Βάγια

Ξέστρωτες οι σκέψεις

έπαψαν να σκεπάζουν

της ψυχής τα ολόλευκα στρώματα.

 

Αχτένιστα τα όνειρα,

σταμάτησαν να λάμπουν

στον ήλιο της αγάπης

και σε κόμπους φρικτούς

πλέκουν μοναξιά.

 

Άνυδρα τα χείλη,

ξεραίνονται αργά, σταθερά

και μέσα τους, μια γλώσσα

που πια δε μιλά, μονάχα γλείφει

τα αίματα της εγκατάλειψης.

 

Σκουριασμένα τα δάχτυλα,

σαπίζουν από την ακινησία

και το χρώμα τους, φόβητρο

στου χρόνου την ακαμψία.

 

Κυρτωμένος έρωτας,

με κομπασμό προσπαθεί να επιζήσει

σε ψυχή που δε σαλεύει,

σε κορμί δυσκίνητο και κρύο.

Πράξη ατελέσφορη, κυλά με ντροπή,

σε μια γεύση ξινή κι απρόσιτη.

 

Το αύριο προδόθηκε στου σήμερα την κίτρινη υφή.

 

Βάγια Μπαλή

 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

3 Σχόλια

  1. Μαριαλένα Δισακιά 12 Απριλίου 2018

    Κάθε γραφή σου είναι διαφορετική αυτό είναι υπέροχο!!

  2. Vaya Bali 12 Απριλίου 2018

    Ευχαριστώ από καρδιάς!!!!

  3. Ανώνυμος 12 Απριλίου 2018

    Υπέροχο ποίημα Βάγια μου !!

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής