Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Κανείς… – Τανακίδου Σοφία

 

Θα πεθάνω μια νύχτα
μοναχός ξεχασμένος.
Η μάνα θα κλαίει,
ο πατέρας θα λέει: Τόσο νέος.

§

Θα απομείνει μονάχα
μια στοίβα λουλούδια,
στον υγρό μου τον τάφο
και θλιμμένα τραγούδια
που για σένα τα γράφω.

§

Θα πεθάνω μια νύχτα
μοναχός ξεχασμένος.
για τους άλλους “ο ξένος”.
για εσένα “κανείς”.

§

Θα πεθάνω μια νύχτα
και θα γείρω στο χώμα,
να γυρίσω να ζήσω
στον παράδεισο πίσω.

§

Γιατί τούτος ο κόσμος
δε χωρά τα όνειρα μου,
δε χωρά η καρδιά μου
στη δική σου καρδιά.

§

Δε με νοιάζει που θα ΄μαι
Για τους άλλους “ο ξένος”
Με τρομάζει που είμαι
Για εσένα “κανείς”.

§

Θα πεθάνω μια νύχτα
μες σε μπόρα φριχτή.
Να κυλάει σαν ποτάμι
όταν έρθεις βροχή.

§

Να νομίζω πως κλαις
για εμένα και συ.
Να φυσάει ο αγέρας
στο νεκρό μου κορμί
Και να νιώθω πως παίρνω

Το στερνό σου φιλί.

 

Σοφία Τανακίδου

31/10/17

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής