Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Κλίμα – Σακαλής Γρηγόρης

Κλίμα


Είχε μια ξαστεριά
ήταν μια νύχτα όμορφη
τίποτα δεν προμήνυε
αυτό που επρόκειτο
να επακολουθήσει
την άλλη μέρα
σύντομα μαύρα σύννεφα
μαζεύτηκαν από παντού
οι ουρανοί άνοιξαν
άρχισε να βρέχει
καταρρακτωδώς κι ασταμάτητα
οι δρόμοι πλημμύρισαν
οι άνθρωποι όπως – όπως
μαζεύτηκαν σε κλειστούς χώρους
αυτοκίνητα παρέσυρε η βροχή
σηκώθηκε αέρας τρελός
έσπασε δέντρα
βροντούσε κι άστραφτε
κάποιοι έκαναν το σταυρό τους
άλλοι κουνούσαν
απλά το κεφάλι
εικοσιτέσσερις ώρες
κράτησε το κακό
και το άλλο πρωί
βγήκαν όλοι έξω
για να μετρήσουν
τις καταστροφές
που άφησε πίσω της
η θεομηνία.


Γρηγόρης Σακαλής
 
 

 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής