Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Κουτή αράχνη

 

 

Παγωτό χωνάκι

ο κόσμος που λιώνει.

Τριμμένη σοκολάτα

το παιδί του πολέμου.

Σαντιγί που στέκεται

το προσφυγόπουλο στη βάρκα.

Δεν θέλω να ξυπνήσω

το κουκούλι που με κρατά.

Στέκομαι μακριά από ,

βομβαρδισμούς και

καμένες εφημερίδες.

Αίμα στάζουν τα σωσίβια

πάνω σε διχασμένες  ανεμώνες.

Ποιος μπορεί να βρεθεί

με οδηγό μια κουτή αράχνη;

 

Το ποίημα μου «Κουτή αράχνη»

έχει συμπεριληφθεί στην πρώτη ποιητική μου συλλογή

“Στροβιλισμοί της Αστάρτης”

Απο τις Εκδόσεις Λευκό Μελάνι

 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής