Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Κόλαση – Ιωάννα Γ. Χρυσάκη



Κόλαση



Πήρε φωτιά η Κόλαση..

Ποτέ πριν δεν είχε δει δυο κορμιά τόσο παθιασμένα, να γίνονται Ένα.
Οι δαίμονες υποκλίνονται, λιώνουν από πόθο και αυτοί.
Φθονούν και μισούν την ανθρώπινη ψυχή
που τολμά σε τόσο βαθιά σκοτάδια,
μαύρα κατεβαίνει.
Η ανάσα βαριά σε συνεπαίρνει,
τα χέρια δυνατά κλοιό σφίγγουν γερό.
Σε πεθαίνει αυτή η ηδονή.
Ανασταίνεσαι σε μια στιγμή.
Το δέρμα της λευκό και μαλακό
Σε τρελαίνει..
Η στιγμή που ωθείς και δεν μπορείς
στην πύλη, το Άβατον να εισέλθεις,
τα χάνεις, κοιτάς βαθιά στα μάτια της,
χάνεσαι και άξαφνα μέσα σαν μόνος παράτολμος, ξεμυαλισμένος ναυαγός να ταξιδεύεις..
Φοβάσαι στην αρχή απαλά σπρώχνεις ώσπου με δύναμη ..τελειώνεις το ταξίδι.
Τα μάτια της υγρά και κολασμένα σε παρακαλούν ξανά απ την αρχή,
το ταξίδι ποτέ να μην τελειώσει,
Κι εσύ τρελός γι αυτή τολμάς στην Κόλαση ξανά, καθώς τα πόδια γύρω απ το λαιμό σου έχει περάσει.
Ξανά βουτάς το διάολο απ τα κέρατα !
Τον διώχνεις μακριά αφού την ψυχή σου με αίμα και δάκρυα σ εκείνη..
Μόνο σ εκείνη ζητάς να παραδώσεις.
Και το τραγούδι συνέχιζε να παίζει,
κι εκείνη σε καλούσε γλυκά
κι εκείνος από φθόνο χάθηκε δειλός, απόκοσμος μέσα στη νύχτα βρίζοντας την τύχη του γιατί άνθρωπος δεν είναι.


Ιωάννα Γ. Χρυσάκη

 

Εμπνευσμένο απ το τραγούδι των
W A.S.P. Sleeping in the fire.

 

 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής