Λέγε με φιλί μου
Σεπτέμβρης και ήρθανε βροχές
Και το σώμα άρχισε να ξαναγράφει με νεροποντές
Κεραυνούς και κραδασμούς σκοτώνει εξ επαφής η ποίηση
Ούτε να αναπνεύσω θέλω
Ούτε να σταματήσω να ρουφάω
Ούτε βοήθεια ζητάω
Ούτε να μη μαγεύομαι μπορώ
Βγαίνω τις νύχτες στο γκαζόν να βυζάξω νερό απ’ το χώμα και
λούζεται η αγωνία
Σκάβω ολόρθη τις αγονάτιστες πολύτιμες λέξεις να βρω
Και στα ακροδαχτυλά μου κρατώ σφιχτά τη σκιά του Ανέμου
Σου είπα είναι άγριο το παιχνίδι της αγάπης και της ελευθερίας και εγώ δε βάζω όρους ψυχή μου
Ελένη Κιούπη
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.