Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Λήδα  και  Δίας  ( Κύκνος ) –  Αριστομένης  Λαγουβάρδος


Λήδα  και  Δίας  ( Κύκνος )



Έξω  σταλάν  αργά  τα  ύστερα  θάμπη.

Με  τα  μαλλιά    χρυσόξανθα   λυμένα,
σε     κόκκινο     βελούδο    αναπαμένα
και  το  φλογάτο  αχείλι  που  όλο  λάμπει,

ευωδά  η  Λύδα.  Τα  μάτια  κλεί  κι´οι  κάμποι,
τηράν  τα  μέλη  τα  ροδάτα  ιδρωμένα,
που  με  του  κύκνου  το  σώμα  αγκαλιασμένα
αγγίζονται      δίχως     καν    να    μιλάνε.

Κι ‘ όταν  γιρλάντα  το  φεγγάρι  απιθώνει,
πάνω      στο     μοσκομύριστο      θυμάρι,
το     μύρο     του     κρίνου     ολο     χάρη,

στ’ ανάσασμα      του    Ζέφυρου   απλώνει.
“  Μα  η  Λήδα  ασκογελά  κι’ αποσταμένοι,
πετιούνται    ο    Πολυδεύκης    κι’ η  Ελένη”


 Αριστομένης  Λαγουβάρδος


Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής