Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Λοβοτομή σκέψης – Μαριαλένα Δισακιά



Λοβοτομή σκέψης


Η κλεψύδρα σου από την κάτω μεριά φίλε δεν έχει πάτο,
δεν γυρνάει να ξαναμετρήσει το χρόνο

Τρέχει η μοναξιά σε διαδρόμους γυμναστηρίου
Παίζει μαζί μου τόπι σε αίθουσες του πιλάτες
Ξεγυμνώσατε τον άνθρωπο και αφαιρέσετε με λοβοτομή τη σκέψη

Τρέχα να δεις τις καινούργιες αισθησιακές φωτογραφίες

Γελά με ηλιθίους των εναλλασσόμενων εικόνων

Απαγόρεψαν το τσιγάρο στα φαγάδικα και νομίζουν θα επιβληθούν στη θέληση μας

Απαγορεύεται η σκέψη στα παιδιά

Απαγορεύεται το όνειρο στους εφήβους

Τρέξτε προλαβαίνετε μια ζωή που σκοτώσατε

Τρέξτε προλαβαίνετε να μπήτε  πρώτοι στο φέρετρο της αδιαφορίας

Να βγεις στο μπαλκόνι να καπνίσεις γιατί από εκεί μπορείς μόνο να αναπνεύσεις πιο πολλά από τα χημικά τους όρια

Εσύ είσαι καλά;

Εσύ μπορείς;

Εσύ δεν τρέχεις;

Ονειρέψου ρε!

Προχώρα σιγά

Σκέψου τον τρόπο

Άφησε το μυαλό σου να σκεφτεί

Άναψε τσιγάρο και γράψτους στα @ρχιδι@ σου

Τί γιατί ;

Τί πως ;

Ξύπνα ρε!

Ξύπνα να φανταστείς, γιατί αυτό δεν θέλουν

Να σε ρίξουν στην μια πλευρά ή στην άλλη

Ξεχώρισε εσένα τι σ΄ αρέσει από κάθε πλευρά

Ξεχώρισε και διάλεξε

Επέλεξε και προχώρα

Μπες στο πάρκο δες τα δέντρα

Δες άλλαξαν τα ξύλινα παγκάκια με μεταλλικά γιατί  δεν άντεχαν τους έρωτες που τα πότισαν τόσα χρόνια με μονογράμματα και φιλιά

Τα κάψανε μαζί με το μυαλό των παιδιών σας

Τα έσκισαν στα δύο τα χρόνια σας, αυτά που τρέχεις και… αυτά που τρέχεις

Τρέχα ηλίθιε στο τίποτε της αρπαγής

Στο τίποτε της γνώσης τους

Στο τίποτε της ζωής τους

Γιατί αυτό το τίποτε τους βοηθά να γεμίζουν τις τσέπες και τα δωμάτια με το δικό τους μεγάλο τίποτε

Μαζεύονται στις αυλές των κρασοπουλιών και βρίζουν τον νόμο

Επέστρεψε  στο σπίτι κουκουλώσου με τη παλιά κουβέρτα και κλάψε, ούρλιαξε, μα το πρωί σήκω βγες στο δρόμο και κάψτους!
Μ ακούς ;
Ακούς ;
Κάψτους τα μυαλά και έλα με ένα μήλο στο στόμα θα επιτεθούμε το ξημέρωμα !


Μαριαλένα Δισακιά

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής