Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Μέθη – Γρηγόρη Σακαλή


Μέθη


Παγωμένος
μέσα στη βαρυχειμωνιά
της ζωής
νοσταλγώ την εποχή
που ήταν πάντα καλοκαίρι
ήμουν νέος
κι αγαπούσα ένα κορίτσι
λουλούδια άνθιζαν
στις καρδιές μας
κάναμε βόλτες
μέσα στη φύση
τα φύλλα των δέντρων
ήταν πράσινα
ζευγάρωναν τα ζώα
τα πουλιά
γέμιζαν ζωή
οι φωλιές
εμείς μεθυσμένοι
απ΄το κρασί του έρωτα
ήμασταν ευτυχείς
και όλα ήταν ονειρικά.

Γρηγόρη Σακαλή

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής