Ματωμένη ψυχή
Ματωμένη ψυχή γυμνή στους δρόμους.
Αστέρια μαχαίρια λευκές κραυγές
παράξενη βροχή
σε εγκαταλελειμμένους τόπους.
Ανάσα δίχως πνοή παρασυρμένη
από του ανέμου τη βουή
σώμα που αναζητά πυγμή
για άλλους ρόλους.
Κι ένα συναίσθημα
μοναχό αδήλωτο στη ζωή
παράνομο να παίζει κρυφτό
από τους νόμους.
Βάσιμη υποψία πως οι δικαστές
εφαρμόζουν τις ανώτατες ποινές
σε τούτες τις ματωμένες ψυχές.
Καμία πίστη στους ενόρκους…
Μιχαήλ Ευαγγελινός
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.