Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Με Αφορμή και Τέχνη – Λίνα Βαταντζή



Με Αφορμή και Τέχνη

Αργά τη νύχτα,
όταν το αηδόνι των ρόδων
κουραστεί από τη συνομιλία
με τα άστρα,
απλώνεται σιωπή
ανησυχητική –
ξαφνικά, ακούω
ή φαντάζομαι ότι ακούω
φλοίσβο της θάλασσας –
εντοπίζω την πηγή του ήχου
στον πίνακα που κέντησα
δεκαετίες πριν.

Νωρίτερα το απόγευμα,
καθώς ταξίδευα στο τοπίο
του νεανικού εργόχειρου,
ανακάλεσα μνήμες
μιας αποφοίτησης –
ντυμένη με λευκό φόρεμα
και μπλε κορδέλα που ανέμιζε
στην μέση μου,
παρόμοια με την γυναικεία φιγούρα
που αγναντεύει
τον θαλασσινό ορίζοντα
κρατώντας το ομπρελίνο της.

Ενθύμια –

κάποτε αγναντεύαμε το μέλλον
και δημιουργούσαμε όνειρα.

Αλλά ποτέ δεν ήμουν
μέσα στο κάδρο –
έχω παραμείνει
μια φιγούρα
μέσα στην θαλασσινή αύρα.

Ζωντανεύω μόλις το αηδόνι σωπάσει.


Λίνα Βαταντζή


 

 

 

 

 

 

 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής