Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Νύχτα μαγιοπούλα -Αριστομένης Λαγουβάρδος



Νύχτα μαγιοπούλα


Τη νυχτιά του Μάη είχε ποτίσει,
μια ρέμβη απόκοσμη βαθιά·
του πέλαγου η ονειρόπλεχτη μιλιά,
τραγούδι λάγνο είχε αρχίσει.
Τριγύρω σιγαλιά· κι είχε βυθίσει
μια αχτίδα θάμπος στα μαλλιά,
κι΄έτρεμε εκείνη αδέξια, γλυκιά,
-από άφατη ηδονή είχε ριγήσει.
Δεντρά, λουλούδια, χόρτα, κλειούσαν
θερμή λιγοθυμιά, και μες στα χείλη,
η Άνοιξη κι΄ο Έρωτας μεθούσαν
στο νέκταρ· άφραστη εφάνη η Ομορφάδα,
κι΄οι στίχοι στους ρυθμούς γοργά σκιρτούσαν
-μιας νύχτας που εκόσμαε η λαμπράδα


Αριστομένης Λαγουβάρδος


” Το πέταγμα των Πλειάδων”

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής