Οι ικεσίες του φόβου
Λευκό άψυχο σώμα,
θρηνεί η ψυχή μου…
Λευκό άψυχο σώμα,
μαύρο πέπλο έβαλε για φορεσιά,
η άμοιρη καρδιά μου.
Σαν πας στην θάλασσα,
στράτα πίσω να διαβείς μην έχεις.
Μείνε εκεί Χάρε εκεί την βρήκες,
μείνε εκεί τον άνεμο αν μπορείς να κλέψεις.
Μου έκλεψες τα σωθικά
μια κόρη είχα, μια καρδιά.
Φύγε Χάρε, φύγε μακριά,
δεν κατοικεί άλλος κανένας εδώ,
μου πήρες βίαια την λατρεμένη κόρη,
πάνω στης νιότης τον ανθό.
Της σφάλισα το στόμα κι ας
είναι κρύα και αμίλητη,
μα πως να σωπάσω,
την κραυγή της…
Ακόμη ηχούν οι ικεσίες του
φόβου και της αγωνίας…
θέλω να ζήσω κραύγαζε
από τα μύχια της ψυχής της.
Κι όμως εσύ μαύρε θρασύδειλε
της πήρες την αναπνοή της.
Σε ποια θάλασσα,
σε ποιο λιμάνι να τρέξω για να κλάψω,
ο θάνατος είναι βαρύς,
μα πρέπει εγώ να σκάψω,
τα νύχια μου πετάχτηκαν,
τα πάντα ξεκοιλιάζω, αχ…!!
Χάρε αν σε είχα δίπλα εδώ να…
μέσα σε λάκκο άχωμο θα σε θάψω.
Μην ξαναπάρεις νιότη στα χέρια σου,
μάνα μην θρηνήσει,
μαύρο πέπλο κι αν φόρεσα,
μες στην καρδιά η κόρη μου,
μοναχά για με, θα ζήσει.
Χρύσα Θυμιοπούλου
Χρύσα Θυμιοπούλου Συγγραφέας-Ηθοποιός. Η Χρύσα Θυμιοπούλου, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Λαμία, το 1981. Σπούδασε Δ.Ε. νοσηλευτικής. Από το 2003 έως το 2011, “υπηρέτησε” την τέχνης της υποκριτικής ως ηθοποιός του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης. Έλαβε μέρος σε χορογραφία ως ιέρια “Θερμοπύλεια” 2009. Η αγάπη της για τις τέχνες, την έφεραν στην πρωτεύουσα τα τελευταία χρόνια. Το 2019 εξέδωσε δύο βιβλία: Κυοφορία Συναισθημάτων και Καλπάζουσας μορφής Έρωτας. Εκδόσεις Όστρια