Οι λέξεις που δεν είπαμε
και φοβισμένοι
κρύψαμε σ’ απορημένα βλέμματα
στέκονται απέναντί μας
Μια εκκωφαντική σιωπή
μας εκδικείται
Τα δόντια φτιάξαν κάγκελα
χτίσαν το στόμα φυλακή
Οι λέξεις που δεν είπαμε
σε όσους για πάντα χάσαμε
στοιχειώνουν τα όνειρά μας
Ποιος θα μας συγχωρέσει
που δειλιάσαμε
Ποιος θα μας λυπηθεί
που λαθέψαμε
Ποιος θα μας λυτρώσει
από τις ενοχές
Σοφία Κοντογεώργου
Είμαι η Σ….Κ….
Η ποίηση υπήρξε το καταφύγιό μου . Ώσπου ξεμάκρυνα και χάθηκα .
Για χρόνια περιπλανήθηκα στους δρόμους .
Με βρήκε με περιμάζεψε και μου πρόσφερε στέγη . Ξαναβρήκα το καταφύγιό μου .