Ακόμα 3 παραστάσεις …
Χθες είχα την χαρά να πάω να το δω…
Όχι όχι λάθος … είχα το θάρρος να πάω να το δω γιατί για τέτοιες παραστάσεις θέλεις θάρρος και κότσια σαν αυτά που έχουν οι άνθρωποι που ετοιμάζουν τέτοιες παραστάσεις! Εξαιρετική είναι το λιγότερο που μπορώ να πω! Μια δυνατή γροθιά σε ό,τι πίσω από πόρτες κλείνουν κάποιοι χωρίς το θάρρος να το δουν, να το πουν! Απίστευτη δυναμική των ηθοποιών, που μπορεί να μην είναι επαγγελματίες αλλά το ‘χουμε πει ξανά, αυτό είναι πλέον προσόν. Από την αρχή στο το τέλος (90’ λεπτά) και η ανάσα σου ακολουθεί τα τεκταινόμενα χωρίς έλεος. Η Σκηνοθεσία ουσιαστική χωρίς περιττά “φαίνεσθαι” Όσοι δεν καταφέρετε να το δείτε… Όχι όχι να το ζήσετε εσείς θα χάσατε! Άλλωστε πλέον ξέρουμε η ψυχή σε λίγες παραστάσεις πια βγαίνει γυμνή στο σανίδι και αυτή είναι μια τέτοια παράσταση! Δεν θα πω μπράβο μόνο στους συντελεστές αλλά και ένα μεγάλο ευχαριστώ, υποκλινόμενη στο ταλέντο τους!
Δισακιά Μαριαλένα
Η θεατρική ομάδα ενηλίκων της Αθηναϊκής Σκηνής, μετά από πεντάμηνη
προετοιμασία υπό την καθοδήγηση του Κοραή Δαμάτη, ανεβάζει τις «Φυλακισμένες»
των Ιγνάθιο δελ Μοράλ – Βερόνικα Φερνάντεθ για οκτώ παραστάσεις στο θέατρο της
Αθηναϊκής Σκηνής.
Φρανκική ισπανική δικτατορία. Γυναικεία μοναστηριακή φυλακή. Εννιά
φυλακισμένες, κατηγορούμενες για διαφορετικά εγκλήματα η κάθε μία, έχοντας
διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις και προερχόμενες από διαφορετικά κοινωνικά
στρώματα, περιμένουν από τον επίσκοπο τη «χάρη» που δίνει σε κάποια απ’ τις
κρατούμενες κάθε δέκα χρόνια, με αφορμή την γιορτή κάποιου Αγίου. Ενόψει αυτής της
περιβόητης χάρης, και κάτω από αυτήν την πίεση, οι κρατούμενες, με κλιμακούμενες
συγκρούσεις, φτάνουν μέχρι χειροδικίας προκειμένου να κερδίσει αυτή η μία «τυχερή»
την ελευθερία της.
Κρατική εξουσία και Θρησκευτική εξουσία, στο όνομα της κοινωνικής
επανένταξης, χειραγωγούν με σκληρότητα φασιστικής πρακτικής τις ζωές και των εννιά
φυλακισμένων, οδηγώντας τες σε μια άνευ όρου εξευτελιστική υποταγή.
Μαθαίνοντας τη ζωή της κάθε κρατούμενης παρακολουθώντας τη δράση του
έργου, δημιουργούνται συνεχώς ερωτήματα: υπάρχει άραγε δίκαιη Δικαιοσύνη; Η
Εκκλησία πράγματι στέκεται σπλαχνικά δίπλα στο κατατρεγμένο ποίμνιό της; Οι
κοινωνικοί αγώνες θα φέρουν κάποια στιγμή ελπιδοφόρες αλλαγές; Και εν τέλει, πόσο
θετικές για τον άνθρωπο, για έναν λαό, είναι οι αποφάσεις της όποιας εξουσίας που
παίρνονται, υποτίθεται, για το καλό του;
Η παράσταση αφιερώνεται στην αγαπημένη μας Μαρίνα Μαγουλά
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία, Διασκευή: Κοραής Δαμάτης
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Κοστούμια – Σκηνική επιμέλεια: Παύλος Ιωάννου
Ηχητική και μουσική επιμέλεια: Πάνος Γιαλίτσης
Το τραγούδι της παράστασης είναι του Μάνου Αντωνιάδη
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Μπιζούτης
Παραγωγή: Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου – Καλαμπόκη
Παίρνουν μέρος αλφαβητικά:
Αλεξανδρίδου Πέπη
Αμανατίδη Μαρία
Γαλάτη Ευφροσύνη
Γιαλίτσης Πάνος
Δέλγα Πέγκυ
Δημητρίου Κέλλη
Καρφοπούλου Σίλια
Κοντιζάς Νίκος
Κυπραίος Απόστολος
Κωνσταντέλης Δημήτρης
Μηναδάκη Ελπίδα
Μοραγλή Μαριλένα
Μπαχά Δέσποινα
Παντελή Ευγενία
Παπαϊωάννου Αντωνία
Χατζηγεωργίου Μαρία
Χούντα Ειρήνη
Ημέρες και ώρες παραστάσεων
Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο: 9:00 μ.μ
Κυριακή: 7:00 μ.μ
Τιμές εισιτήριων:
Γενική είσοδος:12 ευρώ
Φοιτητικό και ανέργων: 10 ευρώ
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.