Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

“Ουδέποτε η Μνημοσύνη” – Λίνα Βαταντζή



“Ουδέποτε η Μνημοσύνη”

Εάν δεν κρατήσω την πένα
ποτέ ξανά
και δεν έρθει η Μούσα
πάλι να με ανταμώσει,
να έχεις την βεβαιότητα ότι
ακόμη
διεξάγεται
τιτανομαχία λέξεων
μέσα μου,
ενώ στόμα και δάχτυλα
είναι μουδιασμένα.
 
Εάν δεν δημιουργήσω
άλλα ποιήματα πια
και  πλέον δεν βρίσκεις
τα αποτυπώματά μου,
μην ψάξεις άσκοπα
για νέες μου εκφράσεις –
να έχεις πίστη ότι
σύντομα
μόνος θα κατορθώσεις
να κατανοήσεις
την κοσμοθεωρία μου
σε όσα έχω ήδη γράψει.
 
Ό,τι μου έχει απομείνει
ό,τι συνεχίζει να υπάρχει
δεν ήταν ποτέ κερί εφήμερο,
μα αστέρι
που παράγει καταιγίδες ηλιακές.
 
Εάν επιμένεις, ωστόσο,
μόνο το όνομά μου
θα ανακαλύψεις,
κάποτε,
επάνω σε κάποιες πέτρες
στη χλόη.

Λίνα Βαταντζή
 
 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής