Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Ο βράχος – Πέτρος Κ. Βελούδας

Ο βράχος

Περίεργα κοχύλια

προσκυνούν στα γόνατα

της θάλασσας, αναβλύζει μια

ηχώ από τις κραυγές του ήλιου …

Γράμμα που στάλθηκε στο

γραμματοκιβώτιο μιας ψυχής

αιώνιας κόλασης στα βράχια

που ορκίστηκαν να διώξουν

τον αστερία μιας παραλίας

 .

κόπηκε από

τους ξυλοκόπους το απόστημα

της σαπισμένης φλογέρας

Και πλέον δεν σφυρίζει την αγωνία

του βράχου που

φορούσε όνειρα και συνήθως

περπατά

ξυπόλητος σε

ακανθώδεις ορμές

και πρωτόγονα ένστικτα.

Βουτάς σε ρηχά

νερά, πνίγεσαι βράχε

στις απολογίες του σήμερα.

Στο άδειο αναρρωτήριο χαζεύεις ήλιε

τα αφιονισμένα στήθη των νικητών με

ύφος,   ενώ ο βράχος

κλαίει στην πανδημία των κακών

ιών. Η σκέψη που ταξίδεψε

την ημέρα, δεν είναι

ο βράχος, μα φυσικά

είναι η τρέλα των βουνών

‘Αν ο βράχος σκιστεί

από τα σπλάχνα του, θα αναδυθεί

η χαμένη υπερηφάνεια του.

Τα τοπία  μετατρέπονται

σε χώρους εξαγνισμού

των σημείων επικίνδυνων

καιρών-λυγμών  .

Πέτρος Κ. Βελούδας

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής