Εκείνα τα κοσμήματα τ΄αφόρετα
μέσα στην εταζέρα
να ξέρουν άραγε πόσο πιο
τυχερά από τα άλλα υπήρξαν
μιας και ουδέποτε χρειάστηκε
να γίνουν δάκτυλα, λαιμοί, αυτιά
και να υποκριθούν τον άμβωνα
όλων των φαντασμάτων;
Σελ. 45
Γέμισαν οι κολώνες χαρτάκια
“Αναλαμβάνω”
Κάποιος χημεία
άλλος φιλολογικά
ο τρίτος μουσική.
Μιά γυναίκα μού έκανε
εντύπωση
Δίπλα σ΄ένα κάλεσμα
κηδείας, είχε γράψει
Όνομα
Διεύθυνση
Τηλέφωνο
κι ένα:
“Μπαμπά, φοβάμαι”
Σελ.48
Αγγελίνα Ρωμανού
Δύο ποιήματα από το βιβλίο
“Ο μεθυσμένος σκύλος”
Εκδόσεις “ΕΚΑΤΗ“
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.