Παγωμένο φως
Χάνονται τα μάτια στα περάσματα
των χρωματιστών κυμάτων.
Κάποιες στιγμές ένα λευκό
παγωμένο φως
μπαίνει σ’ αυτά και
η ψυχή κομματιάζετε
Κλαίει και ουρλιάζει
σαν λύκος την πανσέληνο
σαν φίδι ξορκισμένο στην άσφαλτο
Τίποτε το σπουδαίο δηλαδή
ένας απλός νυστερικός πόνος
γνώριμων κρεβατιών
κρεβατιών που οι γνωρίζοντες αποκαλούν
«τραπέζια»
Maria Elena Davi (Μαριαλένα Δισακιά)
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.