Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Πρωτοχρονιά – Ελένη Κιούπη

Πρωτοχρονιά
 


Αυτό το βράδυ απόψε θέλει ένα καλό κόκκινο κρασί
Σ’ αυτή την Πρωτοχρονιά ταιριάζει ένα Chatean Palmer του ‘ 99

… και εγώ να σε σπρώξω απαλά στον γκρεμό μου έτσι για να δέσουν οι κηλίδες από το αίμα σου με το κρασί
Πρωτοχρονιά
Και η θάλασσα σκάει ψηλά και ανοίγει σαν λουλούδι όπως εγώ
Τόσα χρόνια ζωή και τα αισθήματά μου ακόμα δεν τα αποκάλυψα σε κανέναν
Ούτε σε σένα
Τα κρατώ εκεί στη θαλασσινή σπηλιά που πήγαμε μαζί με το πρώτο φιλί εκείνο που με έριξε για πάντα στο χάος

Γυναίκα είμαι και ξέρω κάθε μέρα να σκορπίζομαι
Και κάθε νύχτα σκόνη να χάνομαι
Μονοπάτι κατηφοριαστό να γίνομαι μέσα σε κισσούς πλεγμένους
Σκαλί είμαι σε λιμανάκι σταβέντο
Γυναίκα είμαι και εσύ Άντρας από μέταλλο που δεν σκουριάζει



Ελένη Κιούπη
 
 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής