Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Πώς πίστευα – Λίνα Βαταντζή



Πως πίστευα

 

Πως πίστευα

ότι η αγάπη θα ριζώσει τα φτερά της
μέσα μου, 
επάνω στους ώμους 
 
πίστευα 
 
ότι σαν κάπα αδιάβροχη
θα με προστατεύει –
 
ελάχιστα γνώριζα 
 
Αχ, 
οι καλύτεροι φίλοι,
οικτρά με πλάνεψαν –
 
τρικυμίες, καταιγίδες, τυφώνες, λίβες και κολάσεις – 
φτωχοί μου, Shakespeare και  Dante
 
ανεπαρκώς με γνώριζα,
 
ότι μπορώ να περπατώ
απροστάτευτη 
θνητή 
με μια προσδοκία μονάχα 
πια –
 
την συνταρακτική υπόσχεση των ουρανών.


Λίνα Βαταντζή
 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής