Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Ρομπέν των στίχων στο δάσος της ποίησης – Γιώργος Μιχαλόπουλος

Η αλήθεια είναι πως εγώ μα και αρκετοί διαδικτυακοί αναγνώστες του Γιώργου περιμέναμε αυτήν την “γέννα”. Οι περισσότεροι δε περιμέναμε με ανυπομονησία να έρθει η ώρα της. Δεν μπορώ να μιλήσω για την ποίηση του Γιώργου Μιχαλόπουλου γιατί δεν θα είμαι αντικειμενική. Το κείμενο που ακολουθεί είναι δικό του.

Είμαστε υπεύθυνοι για την απώλεια της περιουσίας των συναισθημάτων λόγω κλοπής της εμπιστοσύνης. Οφείλουμε να προστατεύουμε τις ατομικές καταθέσεις ενδιαφέροντος σε τραπεζική θυρίδα χρυσών επιλογών. Η μοναδική αγγελία εργασίας που θα πρόσεχα στην εφημερίδα αφορά στην αναζήτηση πρόσληψης των ονείρων μου. Οι στιγμές περνούν και αφήνουν το στίγμα τους, υπολογίζω τα καθαρά κέρδη της μέρας με πράξεις εντελώς συμβολικές. Το χαμόγελο που θα περισσέψει είναι το ένσημο της θέλησης στο βιβλιάριο ασθενείας των δυνατοτήτων. Υπάρχει ένα μέρος που δεν θα επισκεφθώ κατά την διάρκεια της ζωής μου. Είναι χτισμένο στις όχθες της αιωνιότητας και κατοικείται από πεθαμένες ψυχές. Να φροντίζετε την ακεραιότητα του χαρακτήρα σας με την ίδια επιμέλεια που ένας κηπουρός περιποιείται το χώμα. Να εύχεσαι ο θάνατος να σε συναντήσει πλήρη εμπειριών και με κενά απωθημένα. Να χαρίζετε κάρτες ευαισθησίας στους ποιητές, για την ανανέωση του χρόνου συνομιλίας με τις λέξεις. Ξεδιπλώνω στο χαρτί τις σκέψεις όπως απλώνει ο ναυτικός τα πανιά στον άνεμο. Για να ταξιδέψει η γραφή έχει ανάγκη την θετική αύρα των προτάσεων. Διαιρώντας την καθημερινότητα σε μικρά στιγμιότυπα αντιλαμβάνεσαι πώς ο χρόνος κυλάει σε υποσύνολα εικόνων με ικανοποιητικό άθροισμα εντυπώσεων.

Γιώργος Μιχαλόπουλος

ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ…ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΤΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΩΝ.

ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΕΧΕΤΕ

ΑΝΕΜΟΣ 2108223574

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής