Τί να σου κάνει το μικιό και λυρικό στιχάκι;
Χιλιάδες αυτοκράτορες δακρύσανε για σένα.
Το πένθος που αισθάνομαι να χώραγε στο ποίημα.
Να μπόραγα να εκφραστώ με μια σταράτη πένα.
Τα πλήθη να συνέπαιρνε σαν τρικυμίας κύμα…
Τί να σου κάνει το μικιό και λυρικό στιχάκι;
Το προσπαθεί πιο μάταια για σένα σινιορίνα.
Σαν Οδυσσέας νιώθω ‘γω σε ρότα για Ιθάκη,
που στο κατάρτι άκουσε υψίφωνη Σειρήνα…
Αχ, τα δεσμά μου νά ‘σπαγα, με ‘σένανε να ζούσα.
Την μελωδία ν’ άκουγα μελίρρυτης φωνής σου.
Με δίχως σκέψη δεύτερη, στα βάθη να βουτούσα.
Κι ας με κατάπινε με μιας η άβυσσος μαζί σου…
Μα έτσι ήτανε γραφτό, η μια Κλωθώ να κλώθει,
και ‘μείναν αλησμόνητοι οι πιο κρυφοί μου πόθοι!
Γεράσιμος Μοσχόπουλος
Από ανέκδοτη ποιητική συλλογή.
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.
Ανώνυμος 8 Φεβρουαρίου 2024
Eίμαι ποιητής- στιχουργός γράφοντας διαφόρων ειδών στίχους, είναι πολύ όμορφο το συναισθημα του δημιουργού.!