ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
Μία από τις πρώτες προσπάθειες για διείσδυση του υπερρεαλισμού στον χώρο της 7ης τέχνης, ήταν η ταινία του Man Rey «Το άστρο της θάλασσας». Μία ματιά του σκηνοθέτη πάνω στο ομώνυμο ποίημα του Robert Desnos, όπως μας πληροφορεί και στον πρώτο διάτιτλο της, ίδια η ταινία. Ένα αριστούργημα 16 λεπτών, με πρωτοποριακά πλάνα για την εποχή του, παντρεύει το ονειρώδες με το πραγματικό στοιχείο, μέσα από παραληρητικές εναλλαγές εικόνων ψυχικού αυτοματισμού και μέσω μιας τεχνητής ομίχλης που πότισε το φακό της κάμεράς του ο υπερπραγματιστής σκηνοθέτης. Το πανέμορφο πρόσωπο της πρωταγωνίστριας, της μυθικής Alice Prin, (Kiki de Montparnasse), η μούσα – ερωμένη του Man Rey κι όχι μόνο, μία ιέρεια στους κύκλους των μοντερνιστών καλλιτεχνών του Παρισιού στις αρχές του 20ου αιώνα), μετατρέπεται σε μια αλληγορία, όλων όσων ο κάθε υπερρεαλιστής δημιουργός εκφράζει: είναι αυτή το επιθυμητό, το ιδεώδες, η Συμπαντική Γυναίκα, το ίδιο το όνειρο και οι προσλαμβάνουσες αυτού.
ΤΑΙΝΙΑ
Παίζουν: Alice (Kiki) Prin, André de la Riviére, Robert Desnos
Σενάριο: Robert Desnos (βασισμένο στο ομώνυμο ποίημα του)
Σκηνοθεσία: Man Rey
Χρονιά παραγωγής: 1928
ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ*
Τα δόντια των γυναικών είναι τόσο γοητευτικά αντικείμενα…
…που θα πρέπει να τα δούμε σαν ένα όνειρο ή μια στιγμιαία αγάπη
Τόσο όμορφη! Κυβέλη;
Είμαστε για πάντα χαμένοι στην έρημο του αιώνιου σκότους.
Πόσο όμορφη είναι
“Μετά απ’ όλα”
Αν τα λουλούδια ήταν στο γυαλί
Όμορφη, όμορφη σαν ένα λουλούδι της σάρκας
Πρέπει να νικήσουμε τους νεκρούς όταν είναι κρύοι.
Τα τείχη της Υγείας
Κι αν βρείτε σε αυτή τη γη μία γυναίκα για ειλικρινή αγάπη…
Όμορφη σαν ένα λουλούδι της φωτιάς
Ο ήλιος, με το ένα πόδι στον αναβολέα, φωλιάζει ένα αηδόνι σ’ ένα κρεπ
πέπλο.
Δεν ονειρεύεστε
Πόσο όμορφη ήταν
Πόσο όμορφη είναι
*Δυστυχώς, δεν γνωρίζουμε τον μεταφραστή. Επιθυμούμε όποιος μπορεί να γνωρίζει ποιος έχει κάνει την παραπάνω μετάφραση του ποιήματος, να μας ενημερώσει για το όνομά του.
Για παρακολούθηση της ταινίας με Ελληνικούς υπότιτλους πατήστε στην φωτογραφία που ακολουθεί.
Θ.Δ.Τυπάλδος
“Είμαι η ψυχή στο κενό!”
André Breton – Nadja