Το θέατρο
Στον Τάκη Δημόπουλο
Η συνείδηση κοιτάει πίσω
και σου θυμίζει κάθε βράδυ
τις λάθος ατάκες
στης ζωής σου το θέατρο.
Ζωηροί θεατρίνοι
τραγουδούν στην παράσταση
μας γελάει απρόβλεπτο
της πλοκής το σενάριο.
Σκηνικό που αλλάζει
σ’ ένα πλάνο ανείδωτο
ποιον θα χειροκροτήσεις
θα αποδοκιμάσεις ;
Η συνείδηση βλέπει
το λυγμό μέσ’ στα μάτια σου
προσωπείο χαμόγελο
της ψυχής σου το δάκρυ.
Η συνείδηση βλέπει
των χειλιών σου το τρέμουλο
ερινύες φαντάσματα
ευκαιρίες που γνέφουν.
Στης αυλαίας το κλείσιμο
πριν να σβήσουν τα φώτα
θα της πεις όσα έκανες
όσα πήγαν χαμένα
και μετά την απόκριση
ίσως τάχα σου μείνει
φωτεινό ιντερμέδιο
χρώμα να σε θυμίζει.
Ντίνος Ι. Γλαρός
Σημείωση του ζωγράφου για τον πίνακα:
Οι δύο φιγούρες επάνω στο << σανίδι >> είναι το καλό και το κακό ή αν θέλετε ο θεός και ο διάβολος ( αμφισβητώ την ύπαρξη και των δύο ) και η θεατής που έχει γυρίσει και μάς κοιτά είναι η συνείδησή μας, αυτή υπάρχει σίγουρα και κανείς δεν ξεφεύγει είτε με την… καλή έννοια είτε με την… κακή.
Σημείωση δική μου ( Ντίνος Ι. Γλαρός ):
Από οποιαδήποτε γωνία και να κοιτάξεις τον πίνακα, μπορείς να διακρίνεις
το βλέμμα της συνείδησης που σε κοιτά !!!!!!!!!!!
Πίνακας : Εις το θέατρον
260 x 200 cm λάδι σε καμβά
Τάκης Δημόπουλος
Γεννήθηκα το 1972 στους Φούρνους Κορσεών, όπου μεγάλωσα και τελείωσα το λύκειο. Από το 1991 διαμένω μόνιμα στον Πειραιά. Η ενασχόλησή μου με τη γραφή, προς το παρόν δεν έχει εκδοθεί σε έντυπη μορφή και το κύριο μέρος της είναι συγκεντρωμένο σε τρεις ποιητικές συλλογές, μία γενική και δύο θεματικές : ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ( ποιήματα 1997-2017 ) / ΟΥΡΆ ΑΠΟ ΠΑΓΩΝΙ ( ποιήματα για παιδιά ) / ΜΕ ΤΩΝ ΛΕΞΩΝ ΤΣΙ ΜΑΤΙΣΈΣ ( μαντινάδες )
Καλά να είμαστε και έπεται συνέχεια …..