Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Φθιν-οπωρο – Δώρα Μεταλληνού




Φθιν-οπωρο


Πατρίδα μου σε έχρισα
των ανέμων αποδημία
της θάλασσας γλαροπούλι
και της μνήμης κρουστή δαντέλα.
της νύχτας ίμερο
ίαμβο σε στόμα αηδονιού
απ’ την Κνωσό ,ως τις Αιγές
ξυπόλητη θα περπατήσω
των Μυρμιδόνων τ’ άλογο
για σε σελώνω
πουλί με δυνατά φτερά
έλα ταξίδεψε με
κουράστηκαν οι αναμονές
και το στημόνι του αργαλειού
κοντεύει να τελειώσει
Καθρεφτίζομαι σε γιαννιώτικο μπακίρι παλαιό
και πλέκω τα μαλλιά μου σαλαμάστρα
να καλοπιάσω τη θεά
η Κυμοθόη παίζει με τα νερά
φουσκώνει κατά την όρεξή της
το φουστάνι της θάλασσας
Προσεύχομαι ,θυσιάζω
Να μερέψει το πέλαγος
να περάσει
η αγάπη!


Δώρα Μεταλληνού



Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής