Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

”ΑΘΩΟ ΑΙΜΑ”

 

Αθώο αίμα αναβλύζει

από τα σπλάχνα της θάλασσας,

συγκινημένο κυοφορεί μια αναστάσιμη

καλοκαιρινή αναζωογόνηση ελπίδων

για ομορφιά της δήθεν πραγματικότητας…

Το αίμα κυλάει και επιθετικά

κυκλώνει κάτασπρο περιγιάλι

λικνίζοντας στους πόθους του

την αίτια των εκδικήσεων-παρεξηγήσεων.

Μαχαιριά κοφτή ,

γονατιστή λουσμένη στους αστερίες,

ατμοσφαιρικά διαρθρωμένη

επανάσταση  σε κατάσταση επικίνδυνης ..

κουφόβρασης…

Αλληλομαχαιρώνονται τα βότσαλα

 και οι αστερίες για την γοητεία της θάλασσας,

και η θάλασσα επειδή δεν ξεχνά

τον παράφορο έρωτα της

για τα δυο αντικείμενα του πάθους της,

σε μια στιγμή παραφροσύνης…αυτοκτονεί!

Το αίμα που κυλάει απ’ την καρδιά της εκλιπαρεί,

για να διαβεί ανέμελο,

ξεπλένοντας έτσι την ερημιά

των μοναχικών παραθαλάσσιων…

ευπατρίδων!

 

 ΠΕΤΡΟΣ Κ ΒΕΛΟΥΔΑΣ

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής