Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Άπειρη Ακολουθία – Λίνα Βαταντζή



Άπειρη Ακολουθία
 
 
Οι νύχτες μικραίνουν, μα
η δροσιά της άνοιξης
πίσω από το παράθυρο με κρατά.
Με ενοχλεί η ψύχρα της πρώιμης νύχτας
εκτός εάν βρίσκεσαι στο δωμάτιο –
 
 
Ποιος απολαμβάνει την παγωμένη μοναξιά του σκότους;
 
 
Οι τελευταίες ώρες της μέρας
με τυλίγουν σε γαλήνιο φως –
ξεθωριάζει ήρεμα,
ανθοπέταλο που αθόρυβα πέφτει.
Πάνω από το βουνό υψώνεται το φεγγάρι
μισή και ασημένια συντροφιά μας.
Ρίχνει τη λάμψη του στο γιασεμί,
φαίνεται πάλλευκο,
μοσχοβολάει ο κήπος,
ζαλίζεται το αηδόνι στο κυπαρίσσι –
ποτέ δεν θα ανασαίνουμε
στην απόλυτη ησυχία.
 
 
Ποιος απολαμβάνει την ατέλειωτη σιωπή;
 
 
Δεν τελειώνει η άνοιξη, απλά
ξεκινά το καλοκαίρι –
στον κήπο, στον κόσμο, στον κύκλο
ήχος και σιγή.
Πόσες εκρήξεις επιστροφών
έχουμε ζήσει;


Λίνα Βαταντζή
 
 
 
 
 
 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής