Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Ο καφενές – Κορνηλία Καδόγλου


Ο καφενές

Σαν από χρόνια ξεχασμένοι θαμώνες άλλων εποχών του καφενέ το κάδρο εζωντάνευαν.
Χωρατά και καυγάδες να μπλέκονται με νεύματα και σφυρίγματα σαν συριγμούς φιδιών.
Ανάκατες οσμές φιγούρες στρυμωγμένες σε στοίβες αποτσίγαρων.
Παράθυρα με θέα το λιμάνι που ξέρναγαν τις νύχτες όνειρα καμωμένα από φωτιές
αβάσταχτα στο φως της ημέρας.
Ο καφενές που όριζε τις εποχές έδενε τις ζωές παραδομένος σαν αδέσποτο σκυλί
Τα κόκκαλα του τα θρέφε η θάλασσα…εκεί στην άκρη του λιμανιού ούρλιαζαν τα θαύματα
σαν ανήμερα θεριά.


Κορνηλία Καδόγλου

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

1 Σχόλιο

  1. 在线视频下载器 27 Σεπτεμβρίου 2024

    Usually I do not read article on blogs however I would like to say that this writeup very compelled me to take a look at and do so Your writing taste has been amazed me Thanks quite nice post

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής