Ο καφενές
Σαν από χρόνια ξεχασμένοι θαμώνες άλλων εποχών του καφενέ το κάδρο εζωντάνευαν.
Χωρατά και καυγάδες να μπλέκονται με νεύματα και σφυρίγματα σαν συριγμούς φιδιών.
Ανάκατες οσμές φιγούρες στρυμωγμένες σε στοίβες αποτσίγαρων.
Παράθυρα με θέα το λιμάνι που ξέρναγαν τις νύχτες όνειρα καμωμένα από φωτιές
αβάσταχτα στο φως της ημέρας.
Ο καφενές που όριζε τις εποχές έδενε τις ζωές παραδομένος σαν αδέσποτο σκυλί
Τα κόκκαλα του τα θρέφε η θάλασσα…εκεί στην άκρη του λιμανιού ούρλιαζαν τα θαύματα
σαν ανήμερα θεριά.
Κορνηλία Καδόγλου
Ονομάζομαι Κορνηλία Καδόγλου. Ζω και εργάζομαι ως Βιολόγος στο Γενικό Νομαρχιακό
Νοσοκομείο Καλαμάτας. Η αγάπη μου για την επιστήμη με οδήγησε στην Βιολογία.
Είμαι υποψήφια διδάκτορας στο Τμήμα Ανώτατης Νοσηλευτικής στο Πανεπιστήμιο
Πελοποννήσου στην Τρίπολη. Ένα παράξενο ταίριασμα που με βοηθάει να ονειρεύομαι!!
Το 2011 εκδόθηκε η πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο: «Οι πινελιές της νιότης» ενώ τον
Αύγουστο του 2023 ακολούθησε και η δεύτερη ποιητική μου συλλογή με τίτλο «Μόριμος, ο
πένθιμος επισκέπτης του θέρους. Μητέρα ενός μικρού αγοριού ισορροπώ στην κόψη του
χρόνου παρέα με τις σκέψεις μου.
Το μότο μου είναι:
Η ζωή και τα όνειρα πρέπει να χτίζονται στο iδιο ύψος.. για να μπορούν να κοιτάζονται κατάματα.