Έφυγες κρυφά
μην και ακουστούν τα βήματα
του αποχωρισμού σου
και πονέσεις.
Έκλεισες τα μάτια
στη θωριά της λύπης σου
δρασκέλησες τον αυλόγυρο
όσο πιο γρήγορα μπορούσες.
Έτρεξες μακριά κλείνοντας
τα αυτιά σου
στον πόνο που αλυχτούσε.
Όταν σε τύφλωσε το φως
της καινούργιας μέρας
που ξημέρωνε και τρέχοντας
με όση δύναμη
σου έδιναν τα δάκρυα μου
γύρισες για να ξυπνήσεις
δίπλα μου μ αγάπη στολισμένη.
Τι άσχημα στολίδια
που φόρτωσες την αγάπη σου αλήθεια.
Πόσο άσχημη την έκανες να δες…
την άπλωσα μπροστά σου
να σπαράζει αιμορραγώντας
από παντού στολίδια.
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.