Απορία
Στολίδι εσύ στο αέτωμα της
ψυχής μου πυξίδα σε ανταριασμένες
θάλασσες φεγγάρι πανσέληνο
στον ουρανό μου ευμενής χρησμός
Δωδωναίου Απόλλωνα ποιος τάχα
άνεμος αντάρτης σ’ έριξε στη στράτα μου;
Χαράκωνα στους αιώνες
με κοφτερό μαχαίρι το άδηλο
ξέστρωνα τα σεντόνια της νύχτας
διάβαζα την πινακίδα των ζώων
να μάθω το επερχόμενο
σε ποιους κόσμους ταξίδευες;
σε ποια όνειρα κοιμόσουν;
Πρελούδιο η σκέψη σου σε παρτιτούρα
άνοιξης που ζυγώνει .
Δώρα Μεταλληνού
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.