Η μάνα
Νοστάλγησα μάνα κάθε χιλιόμετρο που έκανα μακριά σου ράγιζε και μια παιδική μου
ανάμνηση.
Δεν πρόλαβα μάνα τρέχανε οι μέρες, θυμάμαι μόνο τις πλημμύρες στα μάτια σου.
Νοστάλγησα το χάδι, συρματόπλεγμα οι ζωές μας που κρέμονταν σαν αδηφάγοι κισσοί
από τα μπαλκόνια.
Τα μάτια μου θάμπωσαν να κοιτώ τον δρόμο, σβήστηκαν τα χαλίκια της επιστροφής.
Δεν πρόλαβα μάνα να γαντζωθώ στα καστανά σου μαλλιά χιόνια τα στόλισαν.
Μα έχουμε κάτι κοινό βαθιές στο μέτωπο ρυτίδες να εξαγνίζουν την Αγάπη μας.
Τις νύχτες μάνα θα ανάβω τα φώτα στο μπαλκόνι να με βλέπεις.
Κορνηλία Καδόγλου
Ονομάζομαι Κορνηλία Καδόγλου. Ζω και εργάζομαι ως Βιολόγος στο Γενικό Νομαρχιακό
Νοσοκομείο Καλαμάτας. Η αγάπη μου για την επιστήμη με οδήγησε στην Βιολογία.
Είμαι υποψήφια διδάκτορας στο Τμήμα Ανώτατης Νοσηλευτικής στο Πανεπιστήμιο
Πελοποννήσου στην Τρίπολη. Ένα παράξενο ταίριασμα που με βοηθάει να ονειρεύομαι!!
Το 2011 εκδόθηκε η πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο: «Οι πινελιές της νιότης» ενώ τον
Αύγουστο του 2023 ακολούθησε και η δεύτερη ποιητική μου συλλογή με τίτλο «Μόριμος, ο
πένθιμος επισκέπτης του θέρους. Μητέρα ενός μικρού αγοριού ισορροπώ στην κόψη του
χρόνου παρέα με τις σκέψεις μου.
Το μότο μου είναι:
Η ζωή και τα όνειρα πρέπει να χτίζονται στο iδιο ύψος.. για να μπορούν να κοιτάζονται κατάματα.