Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Η στέρνα – Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος

 

 

Η στέρνα

 

Μεσάνυχτα.
Μαντάλωσες την πόρτα κι ησυχάζεις..
Τόσοι και τόσοι κλεισμένοι στα δωμάτια ηρεμούν
κι ας έχουν αφήσει ολημερίς
μακρυά από τις πόρτες τους
πακέτα με μπόμπες.


Κι εγώ,
που κλείστηκα επίτηδες από νωρίς,
παίρνοντας κατά λάθος
τούτη τη στέρνα για κάμαρη
κοιτάζω ανήσυχος
τη στάθμη του νερού
ν’ ανεβαίνει.


Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος

 

 

 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής