Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Λέω ποιός; – Μαριαλένα Δισακιά



Λέω ποιός;



Ποτέ δεν θα γινόμουν μια Σταχτοπούτα
Το δωμάτιο μου ήταν τόσο μεγάλο
που χώραγε ένα κόσμο

Περπατούσα ξυπόλητη για να μη τύχει
να βρει το σανδάλι μου κάποιος

Λασπωμένα τα πόδια μου μέχρι το γόνατο
ποιός να τα κλέψει;

Άκουγα πάντα τους τοίχους
να σωπαίνουν το βράδυ
φιλιά στα παράθυρα κρεμασμένα
σε φλεγόμενα τσιγκέλια  

Φεγγαροκρουσμένοι πόνοι
περνούσαν το στατικό σύμπαν μου
Έτσι ακριβώς είναι το πείραμα του χρόνου!
Θάνατος χωρίς αρχή το τέλος αυτό,
μόνο που δεν έχει τέλος.
Το πεντάλεπτο φως δεν φτάνει
στις καρδιές των γκρεμισμένων ψυχών.


Μαριαλένα Δισακιά



 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής