Θάνατος είναι
για τους ζωντανούς.
Για τους νεκρούς τι να ‘ναι;
Να ξεπροβάλεις μέσα απ’ του Αιγαίου τα βαθιά
μελαχρινή γοργόνα και τη μνήμη μου να κλέψεις
κι απ’ το βυθό στο σύμπαν, του θανάτου τη στιγμή,
στα μυστικά του απείρου την ψυχή να ταξιδέψεις.
Αυτό το χάος, τάχα, ενδιαφέρεται για εδώ;
Είναι τυχαία όλα ή απ’ τις επιλογές μας;
Οι απαντήσεις σ’ άλλες ερωτήσεις οδηγούν,
μητέρα Γη τι λίγες, τι μικρές οι αντοχές μας!
Σαν χορευτές στον πάγο ισορροπούμε στη ζωή
μας περιμένει πτώση ή χαρά στο κάθε βήμα.
Μακάρι να ‘ναι αλλιώς μετά την ύστατη πνοή
να μη θυμάμαι πια τίποτε ούτε νοερά
να μου αποκαλύπτεται ολόγυμνη η Γνώση
να αιωρούμαι πράος στης Αλήθειας τα νερά.
Ντίνος Ι. Γλαρός
από τη συλλογή ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ (ποιήματα 1997-2017)
Μάρτης 2012-Φλεβάρης 2015
Γεννήθηκα το 1972 στους Φούρνους Κορσεών, όπου μεγάλωσα και τελείωσα το λύκειο. Από το 1991 διαμένω μόνιμα στον Πειραιά. Η ενασχόλησή μου με τη γραφή, προς το παρόν δεν έχει εκδοθεί σε έντυπη μορφή και το κύριο μέρος της είναι συγκεντρωμένο σε τρεις ποιητικές συλλογές, μία γενική και δύο θεματικές : ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ( ποιήματα 1997-2017 ) / ΟΥΡΆ ΑΠΟ ΠΑΓΩΝΙ ( ποιήματα για παιδιά ) / ΜΕ ΤΩΝ ΛΕΞΩΝ ΤΣΙ ΜΑΤΙΣΈΣ ( μαντινάδες )
Καλά να είμαστε και έπεται συνέχεια …..