το φυλακτό – Σταμάτης Γαλάνης

Το φυλακτό

Πνιγόμαστε στη μπουρδολογία και στα φάλτσα. Μας χώρισαν και μας ξεχώρισαν. Στη μια γωνία οι υπέρ και στη άλλη οι κατά. Μας μπέρδεψαν και κατάφεραν να ξεχάσουμε… Να ξεχάσουμε ότι είμαστε άνθρωποι. Ο προορισμός μας ως έμβια όντα να γινόμαστε καλύτεροι από τον εαυτό μας καθημερινά. Ναι μόνο με την αγάπη, την ηρεμία και το μοίρασμα.
Ο Σταμάτης Γαλάνης, ο ρομαντικός επαναστάτης της ποίησης, προσωπικά με εξέπληξε ευχάριστα, έκανε το βήμα. Ένα βήμα μπροστά με τους στίχους αλλά και με τη μουσική του. Ένα τραγούδι από εκείνα που ακούγαμε παλιά. Με στόχο να μεταφέρει μήνυμα χαράς, αγάπης και δοτικότητας άλλα και θάρρους, αγώνα, πάλης του συνόλου, όχι της μονάδας. Χωρίς κραυγές αναίτιες. 
Ένα μεγάλο μήνυμα με φρέσκες φωνές με στίχους που πραγματικά λένε πολλά. Μήνυμα για όλους μας και για τους νέους που μέσα στο απροσδόκητο που ζουν ξεχάσαμε να τους πούμε πως η αγάπη και το μοίρασμα είναι αυτά που θα σώσουν τον κόσμο! Μια καταπληκτική συλλογική δουλειά! Είμαι περήφανη που έχω τέτοιους φίλους που αφήνουν το “εγώ” τους κάτω σηκώνουν το κεφάλι και προχωρούν μπροστά με αξίες και όνειρα! Μπράβο σε όλους!
Σταμάτη σ΄ ευχαριστώ που είχα την χαρά να είμαι από τους πρώτους που χάρηκαν *Τ Ο Φ Υ Λ Α Κ Τ Ο *
Δισακιά Μαριαλένα

“Οι δρόμοι έχουν γεμίσει από άδειους δρόμους. Η πανούκλα καλά κρατεί. Εμείς μιλάμε με τους στίχους, δεν διχάζουμε. Μονάχα ενώνουμε.

Το “ΦΥΛΑΚΤΟ” πήρε επιτέλους τον δικό του δρόμο, όπως αρχικά είχε επισκεφτεί το μυαλό μου. Όπως υποσχέθηκα ότι θα το δώσω στον κόσμο. Το αφιερώνω σε όλους όσους ακόμα μένουν αυθεντικοί.” Σταμάτης Γαλάνης

Πατήστε στην εικόνα και απολαύστε υπεύθυνα

Στο τραγούδι έπαιξαν οι μουσικοί,

1. Σταμάτης Γαλάνης – Φωνητικά, κιθάρα, πλήκτρα, synthesizer (+ ενορχηστρώσεις)
2. Αλίκη Γούτου – Φωνητικά
3. Σταύρος Παργινός – Τσέλο
4. Γιάννης Σκοτίδας – Μπάσο, ηλεκτρική κιθάρα

Στίχοι:

Verse 1.
“Μέσα στους δρόμους, όπως οι σκιές… που παίρνουν τις στροφές
Γιατροί, νοσηλευτές…
Και μέσα στις λεωφόρους, όπως οι απειλές… μοιράζονται αγκαλιές…
Στις εντατικές…

Και μοιάζει η Αγάπη με έναν Ιό
Που μέσα τους κρύβουν, πολλοί που κοιτώ
Και μοιάζει και η Πίστη με ένα βουνό
Που όποιος το ανέβει, βρίσκει στον Ήλιο τον Θεό

Verse 2.
Μας έκλεισαν στους τοίχους… και ήταν αυστηροί…
Δίχως επιλογή… κανένας να μην βγει !!
Μα κάποιοι ανάμεσα τους… είναι ειλικρινείς… και στο καθήκον συνεπείς…
Για το αλάτι αυτής της Γης …

Και μοιάζει η Αγάπη με Φυλακτό
που μέσα τους κρύβουν, πολλοί που κοιτώ
Και μοιάζει και η Πίστη με ένα βουνό
Που όποιος το ανέβει, βρίσκει στον Άρη τον Θεό

 

Μαριαλένα Δισακιά

Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή.   Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.