Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Όπως ο Οκτώβρης – Λίνα Βαταντζή


Όπως ο Οκτώβρης

Παρατηρούμε την πορεία του ήλιου –
αργά, με αυτοπεποίθηση κυλά,

κι όμως σταδιακά
αποχωρίζεται την δύναμή του.

Πλεγμένα τα χέρια ζεσταίνονται –
είναι μάθημα η ζωή.

Φθίνει η λιακάδα,
τα χρώματα πλουτίζουν –

χίλιες βαθμίδες του χρυσού,
συν μια του έρωτα.

Στους χτύπους κάποιου ρολογιού
βρίσκεται ασθμαίνουσα η μέρα –

πότε θα γίνει το στερέωμα
μετάξι πορφυρό, αναρωτιόμαστε.

Δεν σκοτίζεται ο καιρός,
ούτε αναμετράει συναισθήματα,

η μνήμη των σωμάτων
παραμένει ζωντανή.

Χίλιοι αέρηδες μας μιλούν,
συν ένας του αποχαιρετισμού –

ανάμεσα σε χροιές και ήχους
ακολουθούμε την πομπή της εποχής

Και αναπόφευκτα κατανοούμε:
είμαστε μέρος της σφαίρας

που στροβιλίζεται.
……

Λίνα Βαταντζή

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής