Άτιτλο
Θέλω να μπω σε ένα πλοίο,
για μακρινό ταξίδι.
Να είμαι έξω, αδάμαστος αέρας
να κάνει κουβάρι τα μαλλιά μου.
Να κρατιέμαι για να στερεωθώ από τους μπερδεμένους αέρηδες,
αλμυρό νερό να χτυπά το πρόσωπο μου.
Έναν ήλιο στα χέρια να ‘χω και να μη καίγομαι,
δίπλα ένα φεγγαράκι όχι χάρτινο.
Γύρω βραχονησίδες να τις χτυπούν κύματα.
Μποφόρια να μη διστάζουν να δείξουν τη δύναμη τους και λιμάνι κανένα πουθενά.
Στη μέση του ωκεανού να κρατιέμαι από τα σκουριασμένα σίδερα της κουβέρτας…
Αναστασία Πελεκάνου
Γεννήθηκα στην Αθήνα και από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Αγαπώ την γραφή. Εκφράζω όλα μου τα συναισθήματα. Γράφω παντού εκτός από το σπίτι μου. Συνήθως στα Μ.Μ.Μ , σε καφετέριες, πάρκα ακόμα και καταμεσής του δρόμου. Περισσότερο γράφω στην θάλασσα με την ελευθερία που προσδίδει.