Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Άτιτλο – Κορνηλία Καδόγλου


Εγερνε η ανθισμενη  μυγδαλια και οπως διαβαινε το στενο βασανα επλεκε το αρωμα της.

Ο  φαρος  σιωπηλος να περιμενει τα αδαμαστα ματια της σαν σκορπιζαν τα συννεφα στο αγιαζι.

Ενας χρονος απουσιας…και  την περιμενε σαν χελιδονι του Μαρτη.

Μια Ανοιξη χωρις Μαρτη να γονατιζει στα ποδια της υπνωτισμενος σαν ντροπαλη παπαρουνα.

Απουσια… και αναβοντας τσιγαρο σεργιανισε στον ωμο του Φλεβαρη. 


Κορνηλία Καδόγλου

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής