Λόγια...Άνεμοι της Ψυχής

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΔΙΣΑΚΙΑ

Γιατί; – Μυστική αστροποιήτρια

 

 

Γιατί;

 

 

Πως να ήταν άραγε ο “καρπός” μιας αγάπης μεγάλης ;
Ενός μεγάλου έρωτα,
μιας βαθιάς ανεκπλήρωτης σχέσης ;
Που έμεινε μισή στο σώμα μα για πάντα στη ψυχή;
Που η απόσταση την δυνάμωνε
και η επαφή της είχε δάκρυα …

Δάκρυα χαράς και πόθου…
Δάκρυα ψυχής για τ ανεκπλήρωτο
για το μοιραίο …
Θα ΄ταν κοριτσάκι ;
Αγοράκι ;
Πως θα έμοιαζε ;
Σε ποιον θα έμοιαζε;
Θα πορεύονταν
στην  γλυκιά  Ιχθυακή Αφροδίτη
ή μήπως στον αρσενικό  Σκορπίσο Άρη;
Γιατί άραγε δεν τους επέλεξε ;
Γιατί δεν καταδέχθηκε να κατέβει στο πυκνό γήινο πεδίο ;
Τι να σκέφτηκε ;
Μήπως τους χαλάσει τη … μαγεία ;
Το όνειρο ;
Μήπως εξ αιτίας του σβήσει αυτό που νιώθανε ;
Θυσιάστηκε;
Ή τους προστάτεψε και προστατεύτηκε;
Ένα είναι  σίγουρο όμως …
πως γεννήθηκε!
Γεννήθηκε  σαν … σκεπτομορφή..!!
Φωτεινή
Πελώρια
Εν αγνοία και των δυο τους…
πυγολαμπίδες που γυρίζαν
τριγύρω τους μες στο σκοτάδι
διπλά στα βουνίσια ρυάκια
αργά μέσα στη νύχτα
πάνω στα όρη
Κι όσο τους βλέπει από πάνω
να λαχταρά ο ένας τον άλλον
τόσο μεγαλώνει ,
τόσο θεριεύει!
Γι’ αυτό ίσως ..
Κι εκεί επίλεξε να μείνει ,
να μη ρισκάρει
αν κατέβαινε ίσως να έσβηνε ,
ίσως  χανόταν η μαγεία ,
και μαζί της η ίδια
διάλεξε λοιπόν να μείνει εκεί
Αθάνατο!
Να τους προστατεύει μήπως;
ή να τους περιμένει για τη μεγάλη
ένωση ;
Για την μεγάλη γιορτή ;
Ποιος ξέρει άραγε
Γιατί ;

 

 

Μυστική αστροποιήτρια

(Η ποιήτρια θέλει να κρατήσει την ανωνυμία της .

Σεβαστό από το σάιτ μας και φυσικά αποδεκτό)

 

Επόμενο Άρθρο

Προηγούμενο Άρθρο

Θα χαρώ πολύ να γράφετε σχόλια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία εποικοδομητικού διαλόγου. Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα, πρότερον δέ ή κρίσις εστί. (Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας, μα η κρίση είναι το πρώτο). - Πλούταρχος

© 2024 Λόγια…Άνεμοι της Ψυχής